Aλληλεγγύη στους διωκόμενους της "Σύσκεψης Εργαζομένων" του Κέντρου Υγείας Ζαγκλιβερίου

Ανακοίνωση της Ανοιχτής Κίνησης για την Υγεία και την Περίθαλψη στη Χαλκίδα

Χαλκιδέε, Χαλκιδέα, Αυτές τις μέρες οι εργαζόμενοι στο χώρο της Κρατικής Υγείας και της Περίθαλψης (Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας, Περιφερειακές μονάδες και δομές κλπ.) κινητοποιούνται και αγωνίζονται. Κάποια από τα αιτήματά τους μπορείς να τα καταλάβεις κι εσύ ως εργαζόμενος-εργαζόμενη. Ξέρεις, όσοι εργάζονται στο χώρο υγείας δεν σημαίνει ότι είναι οι μεγαλογιατροί που τους τα ακουμπάς σε φάκελο ή χωρίς. Δεν σημαίνει ότι είναι οι γιατροί που σε περιμένουν στο ιδιωτικό ιατρείο να πας με τεμενάδες (διότι έχουν και διάφορους βαρύγδουπους τίτλους) και με κάπως γερό κομπόδεμα που το ‘χεις «για καμιά ώρα ανάγκης». Είναι εργαζόμενοι-ες σχεδόν όπως εσύ που ζούνε την ίδια οικονομική δυσπραγία όπως ζεις κι εσύ, που ταλαιπωρούνται αφάνταστα από τα εξοντωτικά ωράριά τους κι από τις τραγικές ελλείψεις προσωπικού, πράγμα το οποίο πρέπει να σε κάνει πολύ προσεχτικό διότι σε αφορά: τα εξοντωτικά ωράρια αυξάνουν τις πιθανότητες του ιατρικού ή νοσηλευτικού λάθους, ενώ οι ελλείψεις προσωπικού σε κάνουν και βλαστημάς την ώρα και τη στιγμή που έπαθες κάτι και περιμένεις στην ουρά «πεντακόσιες ώρες». Κινητοποιούνται και για τον εξοπλισμό των μονάδων υγείας για να μπορούν να κάνουν πιο αξιοπρεπώς τη δουλειά τους και να μην χρεώνεσαι εσύ σε ιδιώτες και διάφορα κέντρα διάγνωσης που έχουν σκάσει παντού και πολλαπλασιάζονται σαν μανιτάρια. Φτάνουν αυτά όμως; Φτάνει αυτός ο τρόπος να αγωνίζεται κανείς για την περίθαλψη και τη υγεία; Οι περισσότεροι από τους κατοίκους δύο χωριών (Ζαγκλιβέρι, Γερακαρού), μαζί με μία ομάδα εργαζομένων στο Κέντρο Υγείας Ζαγκλιβερίου Θεσσαλονίκης λένε ότι πρέπει να γίνουν κι άλλα. Πολλά και ίσως διαφορετικά. Μάλλον πρέπει να γυρίσεις σελίδα… Που είναι όμως το Ζαγκλιβέρι και η Γερακαρού, το Αδάμ, το Καλαμωτό, τα Σανά, τα Δουμπιά, το Βασιλούδι που αυτές τις μέρες γίνονται κινητοποιήσεις αλληλεγγύης για τους διωκόμενους εργαζόμενους του Κέντρου Υγείας; Κι εμείς τώρα τελευταία το μάθαμε. Είναι 30-40 χιλιόμετρα μακριά από τη Θεσσαλονίκη. Εκεί έχουν ένα Κέντρο Υγείας και Περιφερειακά Ιατρεία που υποτίθεται ότι εξυπηρετούσαν εκατοντάδες κατοίκους μέχρι που: Μια ομάδα εργαζομένων στο Κέντρο Υγείας αποφάσισε ότι δεν πάει άλλο. Ήταν ένας εγκαταλελειμμένος χώρος υγείας όπου οι υπεύθυνοι αρνούνταν να τον εξοπλίσουν, έλειπε προσωπικό (χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι υπήρχε νοσηλεύτρια που για 20ετία έκανε 24ωρη βάρδια!!! – βγάλε συμπέρασμα), διευθυντής και διάφορα τσιράκια του βισμάτωναν τους συναδέλφους τους σε κακές βάρδιες κρατώντας για τον εαυτό τους εφημερίες ετοιμότητας (από το σπίτι επί πληρωμή), ένα μεγάλο μέρος του προσωπικού είχε βολευτεί στην κατάσταση της αργομισθίας και της συναλλαγής (για μεταθέσεις, αποσπάσεις) και στο: «ποιος νοιάζεται για τους χωριάτες»; Έτσι πριν περίπου 3 χρόνια δημιούργησαν τη «Σύσκεψη εργαζομένων» για όλα αυτά τα προβλήματα όπου συζητούσαν πρόσωπο με πρόσωπο και χωρίς τις συνδικαλιστικές κομματικές ηγεσίες για το τι πρέπει να γίνει, έτσι, ώστε να εργάζονται με αξιοπρέπεια και να ανεβεί το επίπεδο περίθαλψης και υγείας των ντόπιων και μεταναστών που ζουν στην περιοχή. (7 εργαζόμενοι-μέλη της «Σύσκεψης», που λειτουργεί ακόμα σήμερα, διώκονται πειθαρχικά με το ερωτηματικό της απόλυσης, ενώ έχουν κινηθεί διαδικασίες και για την ποινική τους δίωξη). Αργότερα με δική τους πρωτοβουλία έγιναν τοπικές συνελεύσεις και ενίοτε διεκδικούσαν μέσα από επιτροπές αγώνα τον εξοπλισμό του Κέντρου Υγείας με στόχο την καλύτερη περίθαλψη ή την αναπλήρωση των ελλείψεων σε προσωπικό. Σήμερα, στα χωριά αυτά γίνονται εκδηλώσεις συμπαράστασης στους διωκόμενους ενώ σε κάποια από αυτά λειτουργούν τοπικές επιτροπές αγώνα για θέματα υγείας και περίθαλψης. Έτσι π.χ. απαιτούν την πρόσληψη παιδιάτρου. Οι κάτοικοι στις συνελεύσεις τους αγωνίζονται για όλα αυτά. Και τα αποτελέσματα; Οι θετικές εξελίξεις: Κάποια από τα αιτήματα για εξοπλισμό του Κέντρου Υγείας έχουν ικανοποιηθεί. Όσοι από τους κατοίκους και τους εργαζόμενους συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις έχουν έναν ‘άλλο αέρα’ γιατί αγωνίζονται και κερδίζουν μαζί για την κοινωνία τους. Μέσα από αυτήν τη συνεργασία και κοινό αγώνα σπάζουν οι υπαρκτοί αλλά αρνητικοί διαχωρισμοί του «μορφωμένου γιατρού» και του «αγράμματου χωριάτη», του εργαζόμενου και του κάτοικου, του ντόπιου και του μετανάστη. Οι κάτοικοι που αποφάσισαν να αλλάξουν την πορεία της περίθαλψης στον τόπο τους, το καλοκαίρι που μας πέρασε κινητοποιήθηκαν πολύ δυναμικά για να αποτρέψουν την απόλυση δυο γιατρών: του Δ. Βουτυράκου και του Μ. Εμμανουηλίδη που διώκονται για τη συμμετοχή τους σε αυτόν τον αγώνα. Και το κατάφεραν. Οι αρνητικές εξελίξεις: Από τον Οκτώβρη έχει κινηθεί πειθαρχική διαδικασία με το ερωτηματικό της απόλυσης εναντίον 6 γιατρών και μιας μαίας που είναι μέλη της «Σύσκεψης εργαζομένων». Τους κατηγορούν, με βάση το Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα που απ’ ότι φαίνεται τον ενεργοποιούν επιλεκτικά για τους 7 εργαζόμενους που τους «μπήκαν πολύ στη μύτη»: ότι μοιράζουν προκηρύξεις κι άλλα τέτοια, ότι προκαλούν το εθνικό αίσθημα αφού απευθύνονται και σε Αλβανούς μετανάστες, ότι διασύρουν το Εθνικό Σύστημα Υγείας …λες και χρειάζονται προκηρύξεις για να διασυρθεί. Κι εκτός από αυτό μεθοδεύουν και την ποινική τους δίωξη προκειμένου να τους εξοντώσουν πολύπλευρα (ηθικά, οικονομικά, εργασιακά κλπ.) Ευτυχώς δεν είναι μόνοι τους: Είναι μαζί τους κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής που αποφάσισαν το δρόμο του αγώνα από αυτό της υποτέλειας, είναι εργαζόμενοι από το χώρο της Υγείας και της Περίθαλψης, είναι κάποια συνδικάτα και ομοσπονδίες που βάζουν την υπογραφή τους, είμαστε εμείς που σου μοιράζουμε το κείμενο και ελπίζουμε κι εσύ. Όπως το έμαθες εσύ, έτσι θα το μάθουν κι άλλοι. Ελπίζουμε κι από σένα… ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ Για τηλεφωνική επικοινωνία με την Kίνηση: 6936206792, e-mail: ankype@yahoo.gr Για τηλεφωνική επικοινωνία με μέλη της «Σύσκεψης εργαζομένων» στο Κέντρο Υγείας Ζαγκλιβερίου: 2392022647, e-mail: pigerak@yahoo.gr «…Στον homo sapiens, το ‘υγιής’ είναι ένα επίθετο που χαρακτηρίζει ηθικές και πολιτικές ενέργειες. Εν μέρει τουλάχιστον, η υγεία ενός πληθυσμού εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο οι πολιτικές ενέργειες διαμορφώνουν τον περίγυρο και δημιουργούν τις περιστάσεις εκείνες, που ευνοούν την αυτοδυναμία, την αυτονομία και την αξιοπρέπεια για όλους, κυρίως για τους αδύνατους…» Ιβάν Ίλιτς «Ιατρική Νέμεση» εκδοτική ομάδα Θεσσαλονίκη 1988