31 Ιανουαρίου, 2007

ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΥΓΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΟ

όταν οι προκλήσεις πληθαίνουν
η σιωπή είναι συγκάλυψη και συνενοχή


Συνάδελφοι

Οι διαχρονικές προσεγγίσεις στα γνωστά προβλήματα του Κ.Υ. τόσο στον εργασιακό τομέα, όσο και στις υποδομές και την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών, έχουν αναδείξει δύο τάσεις μέσα σε αυτό:

α) Αυτή που νοιάζεται για την ποιότητα της παρεχόμενης περίθαλψης καθώς αντιλαμβάνεται πλήρως το ρόλο του Κ.Υ. και την κοινωνική βαρύτητα της άσκησης πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Αυτήν την τάση που δε φοβάται να μιλήσει για τα προβλήματα που αφορούν είτε την παρεχόμενη περίθαλψη είτε εργασιακά ζητήματα και να προτείνει τρόπους επίλυσης.

β) Αυτή που όχι μόνο δεν ενδιαφέρεται για τη μοίρα των ασθενών και την ποιότητα της παρεχόμενης περίθαλψης αλλά υπονομεύει λειτουργίες και υπηρεσίες προσβλέποντας κυρίως σε αλλότριες επιδιώξεις (χρηματισμοί, ίντριγκες, κουτσομπολιά, ιδιοτελείς συνδιαλλαγές κ.ά.). Αυτή που επιδιώκει άριστες σχέσεις με τη διοίκηση (διατηρώντας ευλύγιστη μέση) και πάλι για να μπορεί να εξυπηρετήσει τις ίδιες επιδιώξεις.

Οι υπογράφοντες, μέσα σε κλίμα συνύπαρξης διαφορετικών καταστάσεων, πάντα εκδήλωναν ενδιαφέρον με προτάσεις και διεκδικήσεις για την προώθηση λύσεων στις μικρές ή μεγάλες ελλείψεις και κενά στις υποδομές και το δυναμικό του Κ.Υ. (εργαστήρια – νοσηλευτικό - επισκέπτες γιατροί - σίτιση – εφημερείο κ.ά.). Με την ίδια λογική – βασανιστικά βέβαια – κατακτήθηκε πέρυσι η κατάρτιση του προγράμματος εφημεριών των γιατρών με συναινετικό και ισότιμο τρόπο. Έτσι, για πρώτη φορά από τη σύσταση του Κ.Υ., έγινε αποδεκτή σχεδόν ομόφωνα συγκεκριμένη δίκαιη διαδικασία με τη μέγιστη δυνατή κάλυψη των αναγκών της εφημερίας. Αυτή η «πολιτισμική» κατάκτηση συνεχίστηκε – αν εξαιρέσουμε κάποιες απαξιωτικές στάσεις – για ένα χρόνο, οπότε τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, εκδηλώθηκε η παρέμβαση του Διευθυντή σχετικά με την οργανική ένταξη στο πρόγραμμα των νέων ειδικευομένων Γ.Ι. του «Ιπποκράτειου» που εκβιαστικά, παρά τη θέλησή τους και παράνομα1 μεταφέρθηκαν στο Κ.Υ., στην αρχή της ειδικότητάς τους.

Η παρέμβαση του Δ/ντή εκδηλώθηκε τη στιγμή που για πρώτη φορά το Κ.Υ. και τα Π.Ι. στελεχώνονται πλήρως από εκπαιδευμένους ειδικούς Γενικής Ιατρικής, γεγονός που ανοίγει προοπτικές βελτίωσης της κάλυψης των αναγκών περίθαλψης, αλλά και ελαχιστοποίησης του επαγγελματικού μας κινδύνου (έκθεση σε ιατρικά λάθη κ.λ.π.) καθώς και παροχής ουσιαστικής εκπαίδευσης των ειδικευόμενων στην περίθαλψη και όχι μόνο στη «λάντζα».

Με επιχειρήματα που παραπέμπουν σε προ δεκαετίας καθεστώτα εφημερίας, ο Δ/ντής, προκειμένου να «εξοικονομηθούν» εφημερίες για παιδίατρο - οδοντίατρο, εισηγήθηκε την οργανική ένταξη στην υπευθυνότητα της εφημερίας, των ανεκπαίδευτων συναδέλφων. Στη συγκέντρωση για το πρόγραμμα του Απριλίου επανειλημμένα επισημάνθηκε ότι είναι αντιδεοντολογική (εκτός από παράνομη) η παρά τη θέλησή τους ένταξη των ειδικευομένων στο πρόγραμμα των εφημεριών στην αρχή της ειδικότητάς τους σε θέση που θα όφειλε να καταλαμβάνει ειδικός. Τονίσθηκε επίσης το μείζον πρόβλημα που δημιουργείται στην περίπτωση συνοδείας περιστατικού είτε στο Κ.Υ. εφόσον παραμείνει μόνος του ο ειδικευόμενος, είτε στη διακομιδή του επείγοντος εφόσον παραμείνει στο Κ.Υ. ο ειδικός. Πρόβλημα που αφορά βέβαια τόσο στην ασφάλεια των ασθενών όσο και στην εκπαίδευση των ειδικευόμενων. Παρά την αντίθεση της πλειοψηφίας (7 επί συνόλου 9) των γιατρών, ο Δ/ντής ανέλαβε την «ευθύνη» να καταρτίσει διοικητικό πρόγραμμα στη βάση της επιλογής του.

Οι υπογράφοντες, θεωρήσαμε ότι δεν έχει νόημα πλέον η συμμετοχή μας σε διαδικασία κατάρτισης προγράμματος εφημεριών υπό καθεστώς διοικητικής επιβολής. Δυστυχώς κατόπιν τούτων συμβαίνουν τα εξής:

1.- Η παράδοση του προγράμματος Μαϊου γίνεται κυριολεκτικά στο «παρά πέντε», μετά τις 11.30 π.μ. της Παρασκευής 30 Απριλίου.

2.- Η 1η Μαϊου «χρεώνεται» στους Βουτυράκο-Σαμαρά οι οποίοι εφημέρευαν και το 4ήμερο του Πάσχα (Μ.Παρασκευή - Μ. Σάββατο και Πάσχα - Διακαινησίμου αντίστοιχα).

3.- Υπάρχουν στο πρόγραμμα δύο εφημερίες των Σαμαρά και Βουτυράκου με ειδικευόμενο, παρά την δηλωμένη άρνηση και των δύο να αναλάβουν την ευθύνη τέτοιας συνεφημερίας και ενώ υπήρξαν διαθεσιμότητες από δύο τουλάχιστον επιμελητές, για συμμετοχή σε τέτοιου τύπου εφημερία.

4.- Ενώ σχεδόν ειρωνικά ισχυρίζεται ο Δ/ντής ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει από την πλευρά του, ξεκινάει συστηματικό πόλεμο με εκβιασμούς και καψόνια. Αρνείται για παράδειγμα να υπογράψει άδεια του Εμμανουηλίδη αν δεν του απαντήσει πρώτα τι θα κάνει ο Βουτυράκος εκείνες τις ημέρες, βάζει εφημερία την Παρασκευή και την Κυριακή πριν από την έναρξη άδειας, αρνείται να αλλάξει ισότιμες εφημερίες (Κυριακή με Κυριακή) ανάμεσα σε ομόβαθμους συναδέλφους… Όσο κι αν κάποια από αυτά αναιρέθηκαν την τελευταία στιγμή συνοδευόμενα από «…δεν κατάλαβα» ή «…δεν άκουσα» ή «…εγώ δεν άλλαξα…» το μήνυμα ήταν σαφές.

Συνάδελφοι,

Παρόλο που κατά καιρούς υπήρξαν κάποια δείγματα αντίστοιχων στάσεων από το Δ/ντή, η προφανής και πρωτοφανής επιλεκτική, προκλητική επιθετικότητα απέναντι σε συναδέλφους, που το μόνο που έκαναν ήταν το να εκφράσουν την αντίθεσή τους στις επιλογές του, δεν εξηγείται μόνο από τη διάθεση να καταστείλει στη γέννησή της την όποια πιθανή διεκδίκηση. Ερώτημα πράγματι είναι το από πού αντλείται αυτή η εκδικητικού τύπου επιθετικότητα του Δ/ντή μας. Μήπως, τα συσσωρευμένα αδιέξοδα της ευθυνόφοβης - υποτελούς στάσης και της «άχρωμης ουδετερότητάς» του (για τα οποία πάντα καμαρώνει και που αποτελούν χρόνια τώρα τροχοπέδη στην αναβάθμιση των όρων εργασίας μας και της παρεχόμενης περίθαλψης), τον οδηγούν στην ανάδειξη της πραγματικής αντιδραστικής του φύσης; Μήπως εκπορεύεται αυτή η στάση, από τα κελεύσματα των αυλικών του (αρκούν αυτές οι λίγες ώρες που έρχονται) γνωστών σε όλους όχι μόνο για το ποιοι είναι αλλά και για το σε ποια από τις δύο τάσεις που προαναφέραμε ανήκουν; Ποιος ξέρει; Ωστόσο το θέμα δεν είναι η προσπάθεια ερμηνείας των επιλογών και στάσεων του Δ/ντή αλλά η αποκάλυψη του ρόλου του στην διαχείριση των αντιδράσεων που προκαλεί η ευθύνη του στην υποβάθμιση του Κ.Υ.

Συνάδελφοι,

Ο Δ/ντής και κάποιοι άλλοι, προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν το ζήτημα στρεβλώνοντας τη θέση μας. Λένε, ότι κάποιοι Γ.Ι. δεν επιτρέπουν στον παιδίατρο και οδοντίατρο να πάρουν λεφτά από εφημερίες. Σαν να είμαστε εμείς, που ορίσαμε το «πλαφόν» και τις περικοπές των εφημεριών. Αντίθετα, οι υπογράφοντες ήμασταν αυτοί, που προβλέποντας τα προβλήματα που θα προέκυπταν από τις παραπάνω αναφερόμενες περικοπές, προτείναμε σθεναρή και σταθερή διεκδίκηση αριθμού εφημεριών, που να καλύπτουν τις ανάγκες περίθαλψης και το εισόδημα των παιδιάτρων-οδοντιάτρων. Το διατυπωμένο -από παλιά- και αδιαπραγμάτευτο αίτημα είναι η πληρότητα του προγράμματος με δύο Γ.Ι. κάθε μέρα, ώστε να υπάρχει η καλύτερη δυνατή κάλυψη και ασφάλεια γιατρών και ασθενών και η από εκεί και πέρα η απεριόριστη δυνατότητα σε παιδίατρους και οδοντίατρους για εφημερίες όχι απλά για να «καλύπτουν το εισόδημά τους» αλλά για τους ίδιους με πριν λόγους. Με τους παιδίατρο-οδοντίατρο, παρόλο που ο πρώτος πολλές φορές είχε απαξιωτική και μη συνεργάσιμη στάση στην κατάρτιση του προγράμματος, θα μπορούσαν να αναζητηθούν συναινετικές λύσεις, στο βαθμό που δεν θα άνοιγαν «τρύπες» στο πρόγραμμα. Και αυτό, διότι δεν υπάρχει και ούτε θα μπορούσε να υπάρξει από την πλευρά μας είτε προσωπικό πρόβλημα, είτε φθόνος για το ύψος των αποδοχών τους, το αντίθετο μάλιστα!

Η κάθετη στάση του Δ/ντή είναι που αναίρεσε τα ενδεχόμενα τέτοιων συνεννοήσεων. Όσον αφορά στους ειδικευόμενους συναδέλφους, προτείναμε τη συμμετοχή τους στην εφημερία, ως εκπαιδευομένων, μέχρι την κοινή διαπίστωση της επάρκειάς τους για ασφαλή ένταξη στο πρόγραμμα εφόσον και οι ίδιοι θα το επιθυμούσαν.

Έως τότε, η ευθύνη για τυχόν λάθη ή παραλείψεις –που φυσικά ευχόμαστε να μη συμβούν ποτέ- βαρύνει αποκλειστικά το Δ/ντή και τον συνεφημερεύοντα επιμελητή που αποδέχθηκε τον τύπο εφημερίας.

Συνάδελφοι,

Οι υπογράφοντες, δεν θα συναινέσουμε στην έκθεση του Κ.Υ., των εφημερευόντων και κυρίως των ασθενών σε κίνδυνο, όπως δεν συναινούμε στον «ραγιαδισμό» απέναντι στα προβλήματα και τις ελλείψεις του Κ.Υ.

Θα αντισταθούμε στην μικρόψυχη εκβιαστική αντιμετώπιση από το Δ/ντή και στις προσπάθειες υποβάθμισής μας.

Ας μη ξεχνά ο κάθε θιασώτης της επίθεσης απέναντι σ’ αυτούς που «βγάζουν τη δουλειά», ότι ουσιαστικά ασκεί επίθεση εναντίον αυτών που είναι αποδέκτες αυτής της «δουλειάς», δηλαδή τον πληθυσμό και τους ασθενείς.

Συνάδελφοι,

Θεωρούμε πρωταρχικό το ζήτημα της ενημέρωσής σας για τέτοια σοβαρά θέματα, με ανοιχτό και καθαρό τρόπο, χωρίς διαμεσολαβήσεις, κουτσομπολιά, συνδιαλλαγές και μικρο-εκδουλεύσεις. Απευθυνόμαστε στον καθένα και την καθεμία από σας, για τον προβληματισμό και τον προσωπικό αναλογισμό του.


Ζαγκλιβέρι, 4.5.2004


Σαμαράς Μάριος

Εμμανουηλίδης Μανώλης

Βουτυράκος Δημήτρης

1 ΦΕΚ 236/29.12.1994 Π.Δ. 415

Δεν υπάρχουν σχόλια: